(गगन बिरही चलचित्र निर्माता तथा निर्देशक भन्दा पहिला नाम चलेका कवि तथा गीतकार हुन्। कविता र गीतले बनेका बिरहीले आधा दर्जन चलचित्रको निर्माण तथा निर्देशन गरिसकेका छन्। नेपाल टेलिभिजनको पहिलो पुरुष समाचारबाचक समेत हुन सफल विरही कुनै चिनाई रहनु पर्ने नाम होइन । वि.सं.२०३५ सालदेखी साहित्यका बिबिध क्षेत्रमा समर्पित हुंदै आएका बिरहीका हालसम्म ६ दर्जन पुस्तक प्रकाशित छन् । १८ महिना अघिदेखि कलेजोको गम्भिर रोगवाट पीडित भए पनि अर्को गीत–कविता र मुक्तकको संग्रह “हस्ताक्षर” प्रकाशित गर्ने सोचले उनको लेखकीय गाम्भिर्य झाल्किन्छ नै। प्रस्तुत छ–कवि तथा गीतकार गगन विरहीका तीन नयाँ कबिताहरु ।)

१. वर्षाको कविता
आज मुटुमा कविता भएर
बर्सिएका छन उन्मुक्तिका
पानीका थोपा थोपा
पातलो पारदर्सी बैजयन्तीसंग
खसेको बदनमा
रिमझिम रिमझिम
सिमसिम सिमसिम
यो एक वर्षाको कविता ।
वर्षा अब मलाई एक्लो महसुस
गराउँछ लामो वर्षा
म यसलाई अर्को गर्मी हेर्ने प्रतीक्षामा छु
वर्षाको दिन
इन्द्रेणीको गोलार्ध
इन्द्रेणीको सप्तंरंगी फूलका
मनमोहक अबरणिय सदृश्य
हाम्रो जीवनमा वर्षा प्रेम
विशेष हो कि पटक पटक
हामीलाई सम्झेको हुन्छ
रिमझिम रिमझिम
सिमसिम सिमसिम
यो एक वर्षाको कविता ।
यो कोमल वर्षा
सँगै हिड्ने,
चुम्बन र मिठास अँगाल्न
आरामदायक आगोको लागि
हो आकाशमा अल्झेर
हरेक मोडमा ठक्कर खान्छ
पानीको बूँदले बूँदसित
सहवास निस्फिक्री गराउंदछ
मेरो काखमा
यस वर्षा को
अँध्यारो आकाश
कोठामा
तिमी मेरो हृदय र मेरो जीवन
दुवैलाई एक आभा ल्याउन
भित्र प्रेम जस्तै छ निर्माण र बलियो
प्रत्येक दिन बढ्दै
गर्जन को दुर्घटना जस्तै
रिमझिम रिमझिम
सिमसिम सिमसिम
यो एक वर्षाको कविता . ।
हाम्रो जीवनमा पतन
भएको वर्षा प्रेम
भावना प्रेम प्रत्येक
आँधी प्रदान गर्दछ
तपाईं र मद्वारा आउने
प्रत्येक आँधी लागि बाँच्न
गहिरो अन्वेषण
गर्न सिक्ने
साँच्चै व्यक्त र
पूरा जीवन
प्रमुख गुणहरू मध्ये
आफ्नो साँचो शक्ति र उपहार,
आफ्नो पछिल्लो
असफलतामा अर्थ खोज्न
, र फेरि आफैलाई विश्वास गर्न आउन सक्षम
वर्षाको दिन
रिमझिम रिमझिम
सिमसिम सिमसिम
यो एक वर्षाको कविता ।

२.पुरानो झ्याल
टाढा धेरै टाढासम्म
झ्याल बन्द भएको धेरै भयो
सुदूर क्षितिजको
अथाह लिपोट्
सुन्दर कलालारिताको भित्तामा
टांगिएको अदभुत
फ्रेम तिमीनै थियौ
पूर्व पश्चिमको
दोहोरो घाममा
सन्दुक भएर
निस्केको धुँवा थियौ ।
म चमक
वर्षा मार्फत
स्थानांतरण, झ्याल
र एक जोडी आँखा
बन्द छन
झ्यालका मुटुहरु
उकुसमुकुस
परालका ढुसीहरु
अप्ठेरो भरेँगका खुड्किला
सम्झेको छु
बस एक पातलो कागज
एक अर्धचन्द्राकार (
आँखा मुनि
कर्याक कुरुक आउने झ्यालका चुकुल
आत्मा हत्या गर्न तम्तयार
खापा र चौकोस
ढुँगे धारामा एक्लिदै
दिएको सेतो पर्दा
च्यातिसके छन मैलो सम्झना भएर ।

३. कर्थले काईँलो
भ्वाङ्ग्भ्वाङ्ग्ती प्वाल परेको पानी चुहिने छानो
धमीराले मक्किएको ढल्न लागेको घर
मकैको ढिडो,मुलाको तिहुन, खुर्सानी र
एक बटुका कोदोको भ्याबर जांडले
दुई फुटे सुकुलमा लडाएकोछ
कर्थले कांईलोलाई !
सखारै उठ्छन,लामो हाई काट्छ
र आफ्नो गर्दन करक्क निमोठ्छ–ब्रस ,साबुन चाहिन्न
एक कचौरा पानीले मुख धोएर
उत्तर दक्षिण फर्कदै पुकारा गर्छन ,
के भन्छन, के माग्छन
साँझ–बिहान सिँहदरवारको हुकुम र आदेशमा
थाहा–हुन्छमै बिताउँछन
कर्थले काईँलो ।
सुनकोशी थुनियो रे
थाहा छैन् ?
बाढीले घर खेतै बगायो रे
–थाहा छैन
भँईचालोले बस्ती बस्ती सिध्याए छैन
–थाहा छैन
विध्वस जती जग्गेमा गहुं तील तेल हालेर
आगो बाल्नु बाल्यो जनताको खप्परमा
–थाहा छैन
के थाहा छ त ?
थाहानै थाहा छैन
के थाहा ?
कर्ठले कांईलो
अरुलाई ढाड भाँचेर मेरो ढाडमा
कस्तुरी तेलले मालिस गर्नु
–हुन्छ
दिउँसोको सूर्यलाई राती र रातीको चन्द्रलाई दिउँसै झार्नु
–हुन्छ्
इमान्दार ब्यक्तिलाई बेईमान बनाउनु,
बेईमान ब्यक्तिलाई इमान्दार बनाउनु
–हुन्छ्
आयातित धर्मको शासन योगाशन गर्नु
पुर्ख्यौली ब्यवहारलाई डाँडा कटाउनु
–हुन्छ्
दुख जती अरुको
सुखजती आफ्नो
मैले पाठ गर्ने
महामन्त्र यही हो
–हुन्छ
यो हुन्छ्,त्यो हुन्छ ,
हुन्छको अर्थ “हुन्छ“लाई थाहै भएन
त्यसैले कुनै दिन यस्तो आउला
डांडा कटाए पनि हुन्छ
घुँडा टेकाए पनि हुन्छ ।

प्रकाशन मिति–२०७४ साल भाद्र ३ गते शनिवार ।