–सच्ची मैनाली

आज पनि बिहानैदेखि सार्है टाउको दुख्यो । सहनै नसक्ने गरी टाउको दुखेको आज तेस्रो दिनभयो । अलिकति दुख्दैमा सजिलै औषधि खाने मान्छे म हुँदै होईन । त्यसैले तेस्रो दिन पनि अदुवा हालेको २ Mug दुधको चिया लगातार पिएँ । प्रायजसो चिया पिउने मान्छे पनि म होईन । चिया पिईसकेको मात्रै थिएँ, अचानक एकदमै खुट्टा दुख्न थाल्यो ।

कार्यक्रमको बिषयमा सृजन जी संग फोनमा कुरा गरिरहेको थिएँ। अचानक शरिरमा पीडा बढ्न थाल्यो । कुरा गर्न सकिन र आज रातिको कार्यक्रम पनि गर्न सक्दिनहोला भनेर फोन राखें। त्यसपछिको सॉढें ३ घण्टा मलाई जुन पीडा भयो त्यो शब्दमा ब्यक्त गर्नै सक्दिन । त्यति भयानक पीडा, त्यो पनि अचानकै। एकैछिनमा ज्वरो पनि १०३ पुग्यो । पुरै शरिर दुख्न थाल्यो । म पुरै सॉढें ३ घण्टा कॉपेको काप्यै भएँ । भमिट होला जस्तो पनि भयो। छाति अलिकति दुख्यो र केहि मिनेट श्वास फेर्न पनि अलिकति गार्हो भयो ।

त्यो पीडा अलि सहन सक्ने हुनासाथै पहिलो कर्तव्य आफुसंग गत हफ्ता मात्रै सम्पर्कमा आएको मेरो परिवार र साथीलाई मेरो अवस्थाको बिषयमा जानकारी गराएँ । अप्रिल ९ तारिखमा आफु सपिंग गर्न गएको COSTCO मा कल गरि मेनेजरलाई जानकारी गराएर आफ्नो जिम्मेवारी पुरा गरें। अनि आफ्नो डक्टरकहॉ फोन गरें । डक्टरले अहिलेको लागी isolation मा बस्न र श्वास फेर्न गार्हो भए मात्रै Emergency मा जान सल्लाह दिईन ।

यो बेला मलाई के भएको हो भन्ने न मलाई थाहा छ नत मेरो डक्टरलाई नै । तैपनि कोरोनासंगै मिल्ने लक्षणहरू भने पक्का देखिएको छ ।

भएको जे भएपनि भन्नै परेपनि आफुसंग सम्पर्कमा आएकालाई मात्रै भनेको भए भैहाल्थ्यो नि । सॉढें ३ घण्टा शारिरीक पीडा भोग्दैमा कुनै टेस्टनै नगरी मैले यो Status किन लेखें?

यसका धेरै कारणहरू छन्:-

१.मलाई माया गर्ने मेरा दर्शक, परिवार, अग्रज, साथीभाईहरू धेरै हुनुहुन्छ । उहॉहरूलाई मेरो अवस्थाको बारेमा जानकारी गराउनु मेरो कर्तव्य हो ।

२. चाहिने नचाहिने कुराहरू त हामी कति लेखेर बस्छौ र पढ्नेलाई दिक्कै पार्छौ भने यो status ले कसलाई नोक्सानी गर्छ र? मलाई कोरोना होस् वा साधारण सिजनल ज्वरो र दुखाई मात्रै। यतिखेर हामी सबै सजग हुनुपर्ने बेला हो ।

३. कोरोना लाग्यो भनेको अरूले थाहा पाए भने मलाई समाजमा कलंकको रूपमा हेर्लान् भनेर न्युनतम मानवता समेत नदेखाई आफु पोजेटिभ देखिंदा पनि लुकाएर राख्ने,अरूको जीवनसंग खेलवाड गर्ने र सुटुक्क आईसोलेसनमा बस्ने अनि सहयोग चाहिएमा पनि नाम लुकाईदिन अनुरोध गर्नेहरूलाई कोरोना महामारी हो, कलंक होईन । यो लागिहालेपनि निको हुन्छ । धेरै निको पनि भएका छन् । नडराउनुहोस् भन्ने संदेश दिन र यस बिषयमा सचेतना फैलाउन ।

यति नै लेख्न त भोलीसम्म कुरेको भए हुन्थ्यो नि! अहिलेनै तुरून्तै किन status लेख्न हतार त?

हजुर, होनि । भएको जे भएपनि यो अहिलेनै टाउको र शरिर दुखिरहेको बेला किन लेख्नुपर्थ्यो र किन लेख्न बाध्य भएँ भन्ने सबैभन्दा ठुलो कारण:

मैले सॉढें ३ घण्टा सम्म भोगेको भयानक शारीरिक पीडा र जीवनको अनिश्चितता अनि मेरो सामाजिक दायित्व ।

आजको सॉढे ३ घण्टा मैले जुन शारीरिक पीडा भोगें । त्यो अति भयानक थियो र सबै अचानकै भयो । त्यस्तो पीडा मैले यस अघि कहिल्यै भोगेकै थिईन ।

कोरोनासंग लक्षणहरू मिलिपनि राखेको छ । अचानकै पनि यस्तो हुनसक्ने रहेछ ।

मृत्यु कसैको हातमा हुँदैन । यदि यहि बिचमा मलाई केहि भयो र मैले फेरी त्यस्तै पीडा भोग्नु पर्यो भने? लेख्न चाहेको कुरा लेख्न सकिन भने? यसै बिचमा म मरें भने ???

आफुलाई कोरोना लागे सार्वजनिक गर्छु भन्ने सच्ची त झुठि पो रहिछन् भनेर मलाई कसैले आरोप लगाउन नसकोस्! म जिउँदो छँदा पनि शानसंग बाच्न चाहन्छु र अन्तिम श्वास पनि गर्व साथ फेर्न चाहन्छु । हजुर, यहि कारणले मलाई अलिकति सकेर, अलिकति नसकेरै लेखेर भएपनि यो कुरा अहिल्यै राख्न बाध्य पार्यो।

म मर्न देखि डराउने मान्छे पटक्कै होईन । मर्न त एकदिन सबैले पर्छ। मलाई जे भएको भएपनि मेरो आत्मबल तगडा छ ।

यहॉहरू सबै, जो जहॉ हुनुहुन्छ सुरक्षित रहनुहोला । लेख्न सकेसम्म मेरो अवस्थाको बिषयमा जानकारी गराउने नै छु ।

नोट:कोरोना तपॉईंलाई नलागेसम्म यो तपॉईंको लागी मात्रै डेटा हो। लागिसकेपछि यो संग लड्नुको कुनै बिकल्प छैन । यसलाई मजाक नसम्झिनुहोस्! आफु पनि सुरक्षित रहनुहोस् र अरूलाई पनि सुरक्षित राख्न मदत गर्नुहोस् ।

कोरोना कलंक होईन । यो कसैलाई पनि नलागोस् तर तपॉईं मध्य कसैलाई लागी हालेमा मानवताको रक्षाको निम्ति आफ्नो सम्पर्कमा आएकाहरू बिच आफ्नो संक्रमण सार्वजनिक गरिदिनुहोस् ।

(सच्ची मैनाली अमेरिकाको न्यूयोर्कमा रहंदै आएकी प्रतिष्ठित सञ्चारकर्मी हुन। अमेरिकावाट प्रसारित सच्चीको साथमा नामक टेलिभिजन च्यानल मार्फत नेपालीहरुलाई सुसित पार्ने उच्चतम कार्य गर्दैआएकी सच्ची मैनाली आफैले आफ्नो कोरोना अनुभवको वारेमा सामाजिक सञ्जाल फेसबुक मार्फत सार्वजनिक गरेको यो अनुभव यहाँ जस्ताको तस्तै सामाजिक सन्देशका लागि यहाँ प्रस्तुत गरिएको हो। –समाचार सम्पादक)
प्रकाशन मिति–२०७७ साल बैशाख ३ गते बुधवार ।